Muzeum Sztuki Współczesnej
Pawilon Czterech Kopuł, zaprojektowany przez Hansa Poelziga i wybudowany w latach 1912-1913 w technologii żelbetowej, jest częścią kompleksu wystawienniczego wokół Hali Stulecia.
Pierwotnie spełniał funkcję ekspozycyjną – w 1913 r. otwarto tam wystawę historyczną, upamiętniającą 100. rocznicę zwycięstwa Prus nad Napoleonem pod Lipskiem.
W 2006 r., jako jeden z elementów terenów wystawowych przy Hali Stulecia, wpisany został na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
W dniu 25 czerwca 2016 r. zostało tu otwarte Muzeum Sztuki Współczesnej, nowy oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
W olśniewających bielą salach modernistycznego budynku zagościły prace najznamienitszych polskich twórców 2. połowy XX w. i czasów współczesnych. Liczy ona 20 tys. eksponatów, które reprezentują wszystkie dyscypliny działań artystycznych – malarstwo, rzeźbę, różne formy przestrzenne i instalacje, zapis video, grafikę, fotografię, dokumentację działań performatywnych.
Trzon zbioru stanowią prace wybitnych polskich artystów, takich jak m.in.: Magdalena Abakanowicz, Paweł Althamer, Mirosław Bałka, Stanisław Fijałkowski, Władysław Hasior, Tadeusz Kantor, Katarzyna Kozyra, Jan Lebenstein, Jerzy Nowosielski, Alina Szapocznikow. Kolekcję uzupełniają pozyskane w ostatnim czasie prace przedstawicieli najmłodszej generacji, m.in. Piotra Janasa i Jakuba Juliana Ziółkowskiego.
Na wystawie pokazane zostały również dzieła reprezentujące artystyczne środowisko Wrocławia,
Ekspozycję otwierają dzieła mistrzów dwudziestolecia międzywojennego: Stanisława Ignacego Witkiewicza, Leona Chwistka i Władysława Strzemińskiego, które wskazują na źródła nowoczesności.
Nowa przestrzeń wystawiennicza służy także prezentacjom czasowym.
Zdjęcia – 6
1. sztuka polska – 4 kopuły
2. sztuka polska – 4 kopuły
3. sztuka polska – 4 kopuły
4. sztuka polska – 4 kopuły
5. Pawilon Czterech Kopuł – wystawa stała
Opracował: Roman Dąbrowski